Ik zit nu heerlijk aan een biertje op het terras in het zonnetje en ik ben alweer een paar dagen in Malawi. De vlucht was redelijk. Eerste stuk een dikke duitser naast me. Daarna hele kleine stoeltjes in een heel druk vliegtuig met voornamelijk Afrikanen (je verwacht het niet als je naar Ethiopie vliegt). En uiteindelijk wel even kunnen slapen. Aardige Malawiaan onmoet op Wenen die ook naar Malawi vloog en die in Den Haag studeerde. Op het vliegveld werd ik opgehaald door Japhid van Kiboko safaris die met een leuke bordje stond “Welcome to Kiboko safaris Jordy Groffen”.
We reden naar het Kiboko hotel waar ik Desiree heb ontmoet, de general manager. De weg ernaar toe leek wel wat op Gambia alleen groter en je kreeg echt het Africa gevoel. In de stad is het een drukte, verkeersregels zijn er niet echt, stoplichten wel maar die staan bijna altijd uit. Van te voren had ik geen idee waar ik zou verblijven dus ik dacht in het hotel. Dit was niet het geval, ik reed met Desiree mee naar area 47, dit klinkt heel gevaarlijk (vond ik iig). Maar dat was niet het geval, zo zijn gewoon de delen van de stad opgesplitst. Niet de Amsterdamse buurt en de Vogelenbuurt, maar area 1 en 2. Lekker makkelijk. We kwamen bij het huis waar Desiree en nog andere wonen, Boko de grote lobbus hond, een student van Diermanagment in Leeuwarden en een Amerikaan die de wereld gaat verbeteren. Hier verblijf ik tot maandag, het zijn hele aardige mensen (en hond) en al gezellig een biertje gedronken (water met de hond). Van binnen is het wat ouder en mijn kamer had een minimalistische style (zie foto). Gister al de hele dag geen electriciteit en water, maar ja; Less is more!
De student uit Leeuwarden vroeg me de volgende ochtend of ik mee wilde naar een vrijwilligers project, boompjes planten bij een schooltje buiten de stad. Ik ben gek op banen waar je niks betaald krijgt dus dat ben ik gaan doen, achter op een truck erheen. Het was erg leuk, organisators Afrikaans, dus niet helemaal top (understatement). Toen we bij de school aankwamen rijden rende honderde kinderen achter ons aan roepent witte man witte man. Toen kwamen er een paar oudere kinderen met stokken die sloegen ze op afstand. Dus erg interessant. Boompjes planten met 30 kinderen om je heen die je aanraken en naar je staren werkt niet echt top. Het waren wel hele lieve kindjes. Halverwege het planten was de waterput leeg dus het dorp had geen water, maar wel mooie plantjes. Het was een echt feel good project voor de mensen die eraan mee deden, ik denk niet dat de boompjes het lang volhouden. Wedstrijdjes rennen en fotos maken met de kinderen vonden ze erg leuk. Ik won steeds met rennen maar later gingen er wat oudere mee doen en moest ik toch echt ff mijn best doen. Ook waren ze net als mijn Tanziniaanse vriend Mase erg van handjes vast houden. Daar ben ik niet zo van en zeker niet als ik boompjes moet planten J
Het is overdag erg warm, maar in de nacht toch wel goed koud. Ik ben al een paar keer wakker geworden door de kou. Ik heb al veel van de medewerkers ontmoet en al met de voorbereiding voor de safari van morgen geholpen. Ik ben al te huwelijk gevraagd in de supermarkt en spreek al een zinnentje Malawinees, Muli Bwanji (hoe gaat het?). Ze vinden het geweldig als je het zegt. Pinnen is hier ook leuk, het grootste biljet is hier twee euro waard! Terwijl het hier helemaal niet goedkoop is. Ik vermaak me in ieder geval goed en geniet van de Afrikaanse manier die ze hier hebben.
Morgen ochtend ga ik naar Zambia. We vertrekken om 7 uur en het is een uur of 6 rijden. Ik heb er heel veel zin in, het word geweldig mooi. Ik mag ook de eerste keer gelijk mee met de game drives. Dit is natuurlijk belangrijk om ervaring op te doen zodat ik beter met de toeristen kan praten, hier ben ik het helemaal mee eens! Het is gelijk een grote groep van 21 man, maar ik heb er alle vertrouwen in! Volgende berichtje vanuit Zambia tussen de Olifanten en Giraffen (werd ook wel tijd zit nu al twee dagen in Afrika en nog geen olifant gezien!).
We reden naar het Kiboko hotel waar ik Desiree heb ontmoet, de general manager. De weg ernaar toe leek wel wat op Gambia alleen groter en je kreeg echt het Africa gevoel. In de stad is het een drukte, verkeersregels zijn er niet echt, stoplichten wel maar die staan bijna altijd uit. Van te voren had ik geen idee waar ik zou verblijven dus ik dacht in het hotel. Dit was niet het geval, ik reed met Desiree mee naar area 47, dit klinkt heel gevaarlijk (vond ik iig). Maar dat was niet het geval, zo zijn gewoon de delen van de stad opgesplitst. Niet de Amsterdamse buurt en de Vogelenbuurt, maar area 1 en 2. Lekker makkelijk. We kwamen bij het huis waar Desiree en nog andere wonen, Boko de grote lobbus hond, een student van Diermanagment in Leeuwarden en een Amerikaan die de wereld gaat verbeteren. Hier verblijf ik tot maandag, het zijn hele aardige mensen (en hond) en al gezellig een biertje gedronken (water met de hond). Van binnen is het wat ouder en mijn kamer had een minimalistische style (zie foto). Gister al de hele dag geen electriciteit en water, maar ja; Less is more!
De student uit Leeuwarden vroeg me de volgende ochtend of ik mee wilde naar een vrijwilligers project, boompjes planten bij een schooltje buiten de stad. Ik ben gek op banen waar je niks betaald krijgt dus dat ben ik gaan doen, achter op een truck erheen. Het was erg leuk, organisators Afrikaans, dus niet helemaal top (understatement). Toen we bij de school aankwamen rijden rende honderde kinderen achter ons aan roepent witte man witte man. Toen kwamen er een paar oudere kinderen met stokken die sloegen ze op afstand. Dus erg interessant. Boompjes planten met 30 kinderen om je heen die je aanraken en naar je staren werkt niet echt top. Het waren wel hele lieve kindjes. Halverwege het planten was de waterput leeg dus het dorp had geen water, maar wel mooie plantjes. Het was een echt feel good project voor de mensen die eraan mee deden, ik denk niet dat de boompjes het lang volhouden. Wedstrijdjes rennen en fotos maken met de kinderen vonden ze erg leuk. Ik won steeds met rennen maar later gingen er wat oudere mee doen en moest ik toch echt ff mijn best doen. Ook waren ze net als mijn Tanziniaanse vriend Mase erg van handjes vast houden. Daar ben ik niet zo van en zeker niet als ik boompjes moet planten J
Het is overdag erg warm, maar in de nacht toch wel goed koud. Ik ben al een paar keer wakker geworden door de kou. Ik heb al veel van de medewerkers ontmoet en al met de voorbereiding voor de safari van morgen geholpen. Ik ben al te huwelijk gevraagd in de supermarkt en spreek al een zinnentje Malawinees, Muli Bwanji (hoe gaat het?). Ze vinden het geweldig als je het zegt. Pinnen is hier ook leuk, het grootste biljet is hier twee euro waard! Terwijl het hier helemaal niet goedkoop is. Ik vermaak me in ieder geval goed en geniet van de Afrikaanse manier die ze hier hebben.
Morgen ochtend ga ik naar Zambia. We vertrekken om 7 uur en het is een uur of 6 rijden. Ik heb er heel veel zin in, het word geweldig mooi. Ik mag ook de eerste keer gelijk mee met de game drives. Dit is natuurlijk belangrijk om ervaring op te doen zodat ik beter met de toeristen kan praten, hier ben ik het helemaal mee eens! Het is gelijk een grote groep van 21 man, maar ik heb er alle vertrouwen in! Volgende berichtje vanuit Zambia tussen de Olifanten en Giraffen (werd ook wel tijd zit nu al twee dagen in Afrika en nog geen olifant gezien!).