Het is nog steeds lekker hier. Het is lekker druk, voorheen kwamen er alleen op maandag of donderdag groepen, maar de laatste paar dagen komt er bijna elke dag een nieuwe groep binnen, wat het minder overzichtelijk maakt. Ook gaan sommigen op een vierdaagse safari terwijl anderen op een driedaagse safari gaan. Verder zijn er nog de bavianen die de tenten stukmaken en de handdoeken van de gasten met zwarte pootjes versieren. Dit is allemaal nog steeds goed te doen, alleen communicatie is nog wel eens lastig. Of de miscommunicatie, al ben ik er niet helemaal zeker van of het miscommunicatie is. Ik zal een paar voorbeelden geven en dan hoor ik graag in de comments of het aan mij ligt.
Ik kreeg een email waarin stond dat een van m’n collega’s naar de bank zou gaan om een cheque te innen. Daarna zou hij het geld aan mij geven zodat ik de werknemers uit kon betalen. Ik vertel hem dit en hij zegt “Ja ik ga morgenochtend vroeg naar de bank.”. Oké top. De volgende ochtend om uurtje of 9 komt hij op het kamp, dus ik vraag “Ben je naar de bank geweest?” “Ja” is zijn antwoord.
Dan gaat het gesprek zo verder:
“Oké dus je hebt het geld?”
“Ja heb ik”
“Mooi kan je het geld dan aan mij geven?”
“Geld?”
“Ja, je bent toch naar de bank gegaan om geld te halen?”
“Ja”
“Oké kun je dat geld dan geven zodat ik ze uit kan betalen?”
“Ik heb geen geld”
“Maar je bent toch naar de bank geweest?”
“Nee, die is nog dicht daar ga ik nu heen.”
“Maar ik vroeg net of je geweest bent en je zegt ja”
“Ja”
Op dit moment was ik dus helemaal in de war en hebben we de situatie nog eens drie keer woord voor woord besproken om er zeker van te zijn dat het goed zou gaan. Niet gelukt....
Andere dingen zijn minder belangrijk en heeft mij minder zweet gekost. Kleine dingen zoals “Wil je mijn tent als eerst schoonmaken? Dan kan ik mijn spullen erin verhuizen”, “Ja ja natuurlijk, ga ik doen.” De laatste tent die schoon werd gemaakt? Jep, de mijne..
“Deze tenten zijn schoon?”
“Ja die zijn schoon”. Ik doe de eerste open; vies.
“Deze waren toch schoon?”
“Ja.”
“Maar ze zijn vies.”
“Ja klopt.”
Dan ben ik in totale verwarring, maar ze kijkt alsof er niets aan de hand is. Dus ik moet nog duidelijker zijn.
“Deze tenten heb je nog niet schoongemaakt?”
“Ja klopt.”
“Deze tenten zijn vies.”
“Ja.”
“Deze ga je nu schoonmaken toch?”
“Ja.”
“Dus deze heb je nog niet schoongemaakt?”
“Klopt”
“Maar net zei je van wel?”
“Ja, heb ik gedaan.”
Dan lach ik maar en check ik de tenten later. Dan ze zijn uiteindelijk altijd wel schoongemaakt.
En dan hebben we nog Festo de nightwatch, die geen Engels spreekt. Een heel aardige kerel denk ik. Als je hem iets vraagt, gaat hij altijd heel hard lachen en verder gebeurt er niets. Zo zijn er nog heel veel voorbeelden waarbij er heel veel vraagtekens door mijn hoofd gaan.
Ik ben de grapjes van de Van Roons wel gewend en ik gebruik ze zelf ook vaak, maar dit is toch een heel nieuw niveau van verwarring zaaien. Ik denk dat ze het soms niet snappen, maar meestal willekeurig ja of nee zeggen zolang ik er maar blij van word. Het houdt het in ieder geval interessant J
Ik kreeg een email waarin stond dat een van m’n collega’s naar de bank zou gaan om een cheque te innen. Daarna zou hij het geld aan mij geven zodat ik de werknemers uit kon betalen. Ik vertel hem dit en hij zegt “Ja ik ga morgenochtend vroeg naar de bank.”. Oké top. De volgende ochtend om uurtje of 9 komt hij op het kamp, dus ik vraag “Ben je naar de bank geweest?” “Ja” is zijn antwoord.
Dan gaat het gesprek zo verder:
“Oké dus je hebt het geld?”
“Ja heb ik”
“Mooi kan je het geld dan aan mij geven?”
“Geld?”
“Ja, je bent toch naar de bank gegaan om geld te halen?”
“Ja”
“Oké kun je dat geld dan geven zodat ik ze uit kan betalen?”
“Ik heb geen geld”
“Maar je bent toch naar de bank geweest?”
“Nee, die is nog dicht daar ga ik nu heen.”
“Maar ik vroeg net of je geweest bent en je zegt ja”
“Ja”
Op dit moment was ik dus helemaal in de war en hebben we de situatie nog eens drie keer woord voor woord besproken om er zeker van te zijn dat het goed zou gaan. Niet gelukt....
Andere dingen zijn minder belangrijk en heeft mij minder zweet gekost. Kleine dingen zoals “Wil je mijn tent als eerst schoonmaken? Dan kan ik mijn spullen erin verhuizen”, “Ja ja natuurlijk, ga ik doen.” De laatste tent die schoon werd gemaakt? Jep, de mijne..
“Deze tenten zijn schoon?”
“Ja die zijn schoon”. Ik doe de eerste open; vies.
“Deze waren toch schoon?”
“Ja.”
“Maar ze zijn vies.”
“Ja klopt.”
Dan ben ik in totale verwarring, maar ze kijkt alsof er niets aan de hand is. Dus ik moet nog duidelijker zijn.
“Deze tenten heb je nog niet schoongemaakt?”
“Ja klopt.”
“Deze tenten zijn vies.”
“Ja.”
“Deze ga je nu schoonmaken toch?”
“Ja.”
“Dus deze heb je nog niet schoongemaakt?”
“Klopt”
“Maar net zei je van wel?”
“Ja, heb ik gedaan.”
Dan lach ik maar en check ik de tenten later. Dan ze zijn uiteindelijk altijd wel schoongemaakt.
En dan hebben we nog Festo de nightwatch, die geen Engels spreekt. Een heel aardige kerel denk ik. Als je hem iets vraagt, gaat hij altijd heel hard lachen en verder gebeurt er niets. Zo zijn er nog heel veel voorbeelden waarbij er heel veel vraagtekens door mijn hoofd gaan.
Ik ben de grapjes van de Van Roons wel gewend en ik gebruik ze zelf ook vaak, maar dit is toch een heel nieuw niveau van verwarring zaaien. Ik denk dat ze het soms niet snappen, maar meestal willekeurig ja of nee zeggen zolang ik er maar blij van word. Het houdt het in ieder geval interessant J